Śledzenie rozmaitych nawiązań ukrytych w filmach potrafi być pasjonującym zajęciem. Mistrzem w kamuflowaniu malarstwa w kinie był Andrzej Wajda, który po obrazy sięgał z dużym rozmysłem wzbogacając nimi wymowę swoich filmów. W nowym Łyku Sztuki opowiemy o tym jak reżyser wykorzystał malarstwo Jacka Malczewskiego, by przenieść na ekran prozę Jarosława Iwaszkiewicza.

Przyjrzyjmy się niezwykłemu obrazowi Pietera Bruegla Starszego „Droga krzyżowa”. Niderlandzki artysta umiejętnie połączył w swoim dziele wątki biblijne ze współczesnym sobie światem, nadając im uniwersalną wymowę, która stała się inspiracją do powstania wyjątkowego filmu.

Wielu artystów malowało Mękę Chrystusa, Drogę Krzyżową, Zmartwychwstanie. Ale tylko jeden zrobił to tak, jakby tam był. To El Greco. Na Wielkanoc powinno się pisać o jego „Zmartwychwstaniu”, ale dla mnie ważniejsze jest „El Espolio” – „Obnażenie z szat”. Dlaczego? Bo czuję, że 1500 lat przed swoim narodzeniem, El Greco stanął na Golgocie. Jak? Dowiesz się z tej opowieści.

Na obrazie „Miasto” kolorowe domy zdają się piętrzyć niczym nadciągająca fala. Mamy wrażenie, że wszystko się porusza, może nawet wali. W istocie, Isachar Ber Rybak uwieczniał świat, który gwałtownie przestawał istnieć w konsekwencji historycznych burz przetaczających się nad Ukrainą w drugiej dekadzie XX w.

W Łyku sztuki kontynuujemy odkrywanie malarstwa ukraińskiego, wciąż niemal nieznanego w Polsce. Tym razem przenieśmy się nad jezioro zatopione w świetle zachodzącego słońca. Ten wyjątkowo malowniczy obraz, przywodzący na myśl twórczość francuskich impresjonistów, stworzył Serhij Wasylkowski – jeden z czołowych ukraińskich pejzażystów, nazywany „malarzem nieba” i „poetą malarstwa ukraińskiego”.

Dziewczyna odsłaniająca zasłonę w letni dzień – taki widok wystarczył, żeby Oleksandr Muraszko znalazł inspirację do stworzenia dzieła, które uważane jest za jedno z najważniejszych w sztuce ukraińskiej. Pod jego pędzlem prozaiczna sytuacja zmieniła się w scenę pełną uroczystego nastroju. W Łyku sztuki do kawy przedstawiamy „Zwiastowanie", w którym realizm miesza się z sacrum, a efektowna kolorystyka przywołuje wrażenie spokojnego, letniego dnia.