Kręcąc film o danej epoce nie musimy świecić, szwenkować czy komponować kadrów dokładnie tak, jak robiono to wtedy. Nie musimy odtwarzać filmów, które powstały jakiś czas temu, ale możemy wykreować odpowiednią atmosferę przy pomocy dymu, światła, scenografii i kostiumów. Zależało mi na tym, aby pokazać duszne, przydymione pomieszczenia, ale jednocześnie, żeby ten film miał światło, żeby nie był monochromatyczny, ciemny, depresyjny. Zależało mi na tym, aby oddać energię życia i pokazać wibrację światła - z Witoldem Płóciennikiem, twórcą zdjęć (nagrodzonych na 44. FPFF w Gdyni) do filmu „Ikar. Legenda Mietka Kosza”, rozmawiała Jolanta Tokarczyk.

- Chcę podziękować „Polityce”, że nieustannie, przez te 27 lat, trzyma poziom i stała się radarem tego wszystkiego co jest najciekawsze, najlepsze, najdoskonalsze w polskiej kulturze.  Chciałabym przypomnieć, że nie węgiel, nie ropa, nie gaz, ale kultura jest naszym najdoskonalszym zasobem, naszym bogactwem. Jestem dumna, że mogę brać w niej udział – powiedziała Olga Tokarczuk odbierając Nagrodę specjalną Kreatora Kultury podczas uroczystej Gali Paszportów „Polityki”.

Najpierw miało być „Mydło”. Kiedy przed kilku laty spotkałyśmy się na jednym z festiwali, gdzie Małgorzata Imielska pitchowała swój projekt, wiele wskazywało na taki tytuł. Ale też na film o trudnej tematyce, traktujący o dziewczynach z domów dziecka i ośrodków wychowawczych, odrzuconych przez rodziny, nieakceptowanych, oddawanych na wychowanie innym. Skrzywdzonych przez ludzi, którzy powinni się nimi opiekować. O pomyśle na film „Wszystko dla mojej matki” i jego realizacji z Małgorzatą Imielską rozmawia Jolanta Tokarczyk.