Dożyliśmy ciekawych czasów, w których ludzie przestali mieć monopol na kreatywną i artystyczną twórczość. Świadczy o tym chociażby fakt składania wniosków patentowych z równoczesnym wskazaniem maszyny jako „wynalazcy”. Przepisy w tym zakresie są jednak jasne, co nie znaczy, że nie stoimy u progu rewolucji prawnej, która umożliwi przyznawanie wyłącznych praw autorskich Sztucznej Inteligencji (dalej „SI”).

Kwestia zgodnego z prawem korzystania z zasobów kultury, do których dostęp w cyfrowym świecie, zdaje się nie mieć coraz mniej faktycznych ograniczeń, była i z pewnością będzie wielokrotnie podejmowana na naszych łamach. Mimo, iż staramy się przybliżać i wyjaśniać pojawiające się wątpliwości naszych czytelników dotyczące korzystania z cudzej twórczości w tej sferze, temat wydaje się niezmiennie pozostawać niewyczerpanym i rodzącym liczne pytania.

„Jacek od początku był Wróblem i jego wróblowatość, wpisana w niego całego była dla mnie czymś absolutnie oczywistym. Znam go bardzo dobrze, znam jego mowę ciała, znam jego zatrzymania, kiedy mówi, więc było śmiesznie, bo czasami się okazywało, że Jacek chciał coś zaimprowizować, potem improwizował i okazało się, że w 95% mówi tekstem, który był napisany” – mówi Tomasz Gąssowski, kompozytor, który debiutuje jako scenarzysta i reżyser filmem „Wróbel”. Z artystą rozmawiał Paweł Rojek.