Jest taki okres w roku, w którym jedyną muzyką jaką wydaje nam się słyszeć są świąteczne hity i kolędy. Rozgłośnie radiowe układają specjalne playlisty, centra handlowe umilają zakupy jedwabistym głosem George’a Michaela, a motywy znane z kolęd wprost wylewają się z reklam i kościołów. Jak to zazwyczaj bywa, niewiele osób zdaje sobie sprawę, że utwory świąteczne, to dalej utwory w rozumienia prawa autorskiego, a korzystanie z nich podlega w dużym stopniu takim samym zasadom, jak w przypadku normalnej twórczości.

Tyle się mówi (i pisze) o różniej maści przedmiotach prawa autorskiego i jemu praw pokrewnych. Utwory pierwotne, utwory zależne, artystyczne wykonania, fonogramy itd., itd. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej Pr. Aut) wskazuje na konkretne kategorie „wytworów”, które nie są objęte taką ochroną. 

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 lipca 2019 r. kończy pewną epokę. Po raz pierwszy mamy bowiem do czynienia z tak konkretną interpretacją przepisów unijnego prawa autorskiego, która de facto wyznacza kształt oraz kierunek rozwoju współczesnej muzyki.