Obrót towarami podrobionymi obecny jest na światowym rynku od wielu lat. Naruszyciele wykazują coraz większą kreatywność w upodabnianiu podróbek do towarów oryginalnych, aby uśpić czujność konsumentów i organów ścigania. Jak wynika z raportu za rok 2019 przygotowanego przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) we współpracy z Europolem, rynek podróbek podlega dynamicznym przemianom i nie dotyczy już tylko towarów luksusowych, powszechnie uznawanych za główną grupę towarów znajdujących się w kręgu zainteresowania naruszycieli, ale zaczyna przenikać do innych dziedzin życia codziennego.

Rozwój nowoczesnych technologii i powstawanie nowych platform cyfrowych sprawiają, że coraz częściej mamy do czynienia z formami opartymi na wykorzystywaniu powstałej już twórczości. Widać to zwłaszcza na YouTube, na którym możemy znaleźć niezliczoną ilość let’s play’ów, recenzji, analiz czy po prostu parodystycznych filmów, których istotą jest krytyka czy wręcz wyśmiewanie popularnych programów, utworów i twórców. Kiedy jest to zgodne z prawem cytatu, a kiedy jest naruszeniem praw autorskich?

„Mowa nienawiści to ogół wypowiedzi zawierających elementy wyszydzające, poniżające osobę lub grupy osób ze względu na ich cechy takie, jak np. płeć, kolor skóry, wyznanie, niepełnosprawność”[1] Albo to, że po prostu są.