László Moholy-Nagy był prawdopodobnie jednym z największych twórców, którzy znacząco wpłynęli na powojenną edukację artystyczną w Stanach Zjednoczonych.  

„Pocałunek” to bez wątpienia najbardziej rozpoznawane dzieło artysty. Według większości historyków sztuki, dzieło to jest największym osiągnięciem Gustava Klimta, a nawet umiejscawia się między najsłynniejszymi obrazami w historii światowego malarstwa.

„Zraniony stół” Fridy Kahlo jest ukłonem w stronę „Ostatniej Wieczerzy” Leonarda da Vinci. Postacie na obrazie spoglądają na widza zza drewnianego stołu podtrzymywanego przez ludzkie nogi z odsłoniętymi ścięgnami i kością. Kahlo znajduje się na środku stołu w pozycji męczennicy. Ubrana jest w tradycyjny strój ludowy z charakterystycznymi długimi czarnymi włosami i szerokim brwiami a, biała spódnica i czerwone plamy krwi potęgują wrażenie cierpienia i bólu. Po prawej stronie, miejsce Judasza zajmuje mężczyzna w kombinezonie, Diego Rivera. Po lewej zaś stronie Kahlo widzimy rzeźbę Azteków i szkielety.

Spójrzcie na obraz Paula Klee (1879-1940) "Szary człowiek i wybrzeże". To pole do popisu dla wyobraźni! Zobaczycie na nim np. fale, wygięte łuki łódek, a nawet statek (długa linia z trzema kropkami). Widzicie w górnej części obrazu rybę? Czy może Pacmana? Może wyobraźnia podpowiada Wam coś innego? A gdyby tak zmienić perspektywę i potraktować obraz jak... lustro? Wówczas szary człowiek widzi jednocześnie przedmioty i ich odbicia - co jest zgodne z teorią względności percepcji wzrokowej i powoduje, że obraz staje się niezwykłym autoportretem.

Między wizytami w Paryżu (gdzie swój malarski warsztat rozwijał każdy ceniący się artysta przełomu XIX i XX wieku) Wojciech Weiss (1875-1950) odwiedzał niewielki Strzyżów na Podkarpaciu. To właśnie tam ten wszechstronny artysta (malował zarówno farbami olejnymi, pastelami, jak i akwarelami, tworzył grafiki użytkowe i pozostawił po sobie wiele szkiców) poświęcił się malarstwu pejzażowemu. Podkarpackie widoki pokazał najpiękniej w "Pocałunku na trawie", uważanym za jeden z najwybitniejszych obrazów polskiego fin de siècle'u. Życzymy Wam, by początek lata obfitował w takie scenerie i piękne wydarzenia!

Podania głoszą, że w Czernej, w Dolinie Eliaszówki, raz do roku odbywa się zjazd wszystkich diabłów pod przewodnictwem samego Lucyfera i jego wiernego sługi Belzebuba. Podobno pod mostem zakopany jest też skarb, a grzesznicy powinni unikać tego miejsca, gdyż diabeł utopi ich w Czarnym Stawie w Tenczynku. Patrząc na piękną akwarelę Zygmunta "Ptaszka" Vogla "Czerna. Widok z mostu" ciężko uwierzyć w tę historię. Niestety dziś z mostu, przypominającego rzymskie akwedukty (unikatowa tego typu budowla na skalę europejską), pozostały tylko ruiny.