– Mówiło się o malarstwie: ważne jest nie "co", ale "jak". Dla mnie jednak najważniejsze wydaje się "po co" – mówił Adam Bunsch, krakowski malarz, grafik, autor witraży i dramatopisarz. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Józefa Mehoffera, rozpoczął też studia w Wiedniu, ale szybko dostał powołanie do armii austriackiej. Po odzyskaniu niepodległości walczył w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej, brał udział także w kampanii wrześniowej i zaprojektował odznakę 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka. Jego malarstwo było bardzo oryginalne, pełne refleksji i bólu związanych z doświadczeniem wojennym. Te emocje i przeżycia pokazuje m.in. obraz "Kula karabinowa", nagrodzony srebrnym medalem w czasie wystawy w Zachęcie.

"Jaki świat widny! Jaka noc cicha! / Jak krzyże skrzypią, skrzypią, a jęczą... / Jak macierzanka po grobach dycha... / Jak mgła się winie przędzą pajęczą..." - pisała Maria Konopnicka w poemacie "Z tamtego świata", który jest nietypową recenzją tryptyku "Zaduszki" Witolda Pruszkowskiego. Niestety z całego dzieła zachował się tylko rysunek wykonany pastelami, który był odwzorowaniem jego pierwszej części. Witold Pruszkowski uczył się malarstwa i rysunku u Tadeusza Goreckiego (zięcia Adama Mickiewicza), a następnie studiował w Monachium i Krakowie. Jego obrazy nawiązywały do wiejskich baśni i legend, łącząc ludowe podania z romantyczną nastrojowością i mistycyzmem. Niezwykła jest historia związana ze śmiercią artysty. Najpierw zniknął bez słowa po odwiedzeniu rodziny w Kołomyi, a następnie w niewyjaśnionych okolicznościach trafił na dworzec w Budapeszcie, gdzie odnaleziono go na dwa dni przed śmiercią w stanie skrajnego wyczerpania.

Obraz, który pojawił się Władysławowi Strzemińskiemu niejako pod powiekami, w odbiciu światła, zainspirował artystę do namalowania w 1949 roku dzieła "Powidok światła. Kobieta w oknie". Abstrakcyjny obraz pozwala na uruchomienie wyobraźni odbiorcy. Co widzicie na płótnie? Dostrzegacie usta, oczy, nos kobiety? Czy błękit to okno, w którym stoi bohaterka? Podzielcie się z nami Waszymi spostrzeżeniami.

"Bar w Folies-Bergère" to jeden z najbardziej tajemniczych obrazów Eduarda Maneta. Na płótnie przedstawiającym jedną z najmodniejszych muzycznych kawiarni Folies-Bergère, centralną postacią jest kelnerka Suzon. W lustrze za nią widzimy nowoczesny świat - śmietankę towarzyską Paryża (na czele z kurtyzaną Méry Laurent, muzą wielu artystów) i zabawiających ich cyrkowców. Jest jeszcze niedokładne odbicie w lustrze i mężczyzna, którego nie ma na pierwszym planie. Krytycy spierają się do dziś, co wyraża spojrzenie Suzon. Czy jest zmęczona długą zmianą, czy długim pozowaniem Manetowi, znanemu z drobiazgowych szkiców? A może w imieniu artysty z ironią patrzy na bywalców Folies-Bergère?

Alexandre-Gabriel Decamps, francuski malarz romantyczny, był wielbicielem zwierząt i sportów na świeżym powietrzu. Te pasje stały się jego przekleństwem, gdyż artysta zmarł w wyniku upadku z konia. Decamps był malarzem z poczuciem humoru, widocznym zwłaszcza w obrazach małp. Jego "Koneserzy" to satyra na szacowne jury Akademii Francuskiej, które nie potrafiło docenić innowacyjności Decampsa i innych romantyków, hołdując sztuce poprzednich stuleci.

Czy mebel może być kultowy? Tak, jeśli jest fotelem "366". Ikona polskiego wzornictwa została zaprojektowana przez Józefa Chierowskiego w 1962 roku. W ostatnich latach, wraz z modą na minimalizm, fotel powrócił nie tylko do polskich domów.