Rozmowy
Mam akordeon i nie zawaham się go użyć
10.06.22
„Mój dziadek sprzedał krowę i kupił za nią akordeon mojemu tacie. I w ten sposób zapanowała harmonia w rodzinie Wyrostków… I tak już jest aż do dzisiaj, bo potem ja go przejąłem, a teraz mój synek też zaczyna coś grać.” – tak o początkach swojej przygody z akordeonem opowiada Marcin Wyrostek. Z artystą rozmawiał Paweł Rojek.
Iwo Rajski kradnie show w „Detektywie Bruno”
Do kin trafił film „Detektyw Bruno”. W tej zabawnej, pełnej przygód komedii główne role grają Piotr Głowacki, Karolina Gruszka oraz kradnący show Iwo Rajski. Jego głos można również usłyszeć w poprzedzającym film spocie Legalnej Kultury „W czerni kina”.
Cały świat wszedł mi w kadr
„Zwykle szukam bohatera gdzieś daleko, biegam za nim z kamerą, śledzę jego życie, a tu pomyślałem sobie, że odwrócę zasady gry, stanę z kamerą na balkonie i pod ten mój balkon, w ten mój kadr, wejdzie mi cały świat. Miałem założenie, że jeśli wystarczająco długo będę stał, to może mi się uda złapać tutaj przekrój społeczny. Bogaci, biedni, młodzi, starzy, szczęśliwi i ci mniej. Takie marzenie reżyserskie, żeby pogadać ze wszystkimi o najważniejszych sprawach.” – mówi Paweł Łoziński, dokumentalista, autor „Filmu balkonowego” w rozmowie z Pawłem Rojkiem.
Niepewność działa na mnie kreatywnie
„Greta Gerwig powiedziała w jednym z wywiadów, że wydawało się jej, kiedy żyła w Sacramento, że filmy są zsyłane przez bogów. Ja też miałem takie poczucie. Nie wyobrażałem sobie, że robią je żywi ludzie, że to jest normalna praca, normalna branża i można myśleć o tym, by w niej pracować. I dopiero słysząc te słowa ze strony kolegi, uzmysłowiłem sobie, że to możliwe. Poczułem wtedy, że ja też chcę mieć takie marzenie." – mówi Tomasz Habowski, reżyser „Piosenek o miłości", filmu, który stał się przebojem 46. FPFF w Gdyni, a ostatnio zdobył Nagrodę dFlights dla najlepszego filmu polskiego na Festiwalu Mastercard OFF Camera.
Pozwoliliśmy obudzić się demonom
Agnieszka Holland o Ukrainie, o historycznym momencie w jakim wszyscy się znaleźliśmy i filmie o uchodźcach w rozmowie z Joanną Sławińską.
Paweł Tomaszewski o jazzie, swoich inspiracjach i "Erze Schaeffera"
Nuty u Schaeffera pojawiają się sporadycznie. (…) Są utwory, które stricte opierają się na notacji graficznej. Czasami jest pięciolinia i namalowane są tylko szlaczki, które są pretekstem dla osoby, która to wykonuje, żeby wybrała swój materiał dźwiękowy, sama go zinterpretowała. (…) Jego utwory zagrane dwa razy nigdy nie będą takie same, co jednocześnie zbliża go do tej dziedziny, w której ja się specjalizuję, czyli do muzyki jazzowej, gdzie improwizacja jest podstawą wykonawstwa. – mówi w wywiadzie dla Legalnej Kultury Paweł Tomaszewski, jeden z artystów zaangażowanych w najnowszy projekt Ery Schaeffera „Schaeffer – Norwid dialog światów”.
Nieulotne wspomnienia w obiektywie Wojciecha Plewińskiego
W warszawskiej galerii „Spot\W.” można oglądać wystawę fotografii Wojciecha Plewińskiego, legendy polskiej fotografii, znanego przede wszystkim ze zdjęć aktorek, aktorów, spektakli teatralnych oraz sesji modowych publikowanych w „Przekroju”. Wojciech Plewiński jest autorem słynnych, pierwszych fotografii Anny Dymnej i Beaty Tyszkiewicz. Portretował też wiele innych znakomitości świata kultury. O kulisach tych spotkań opowiadają zarówno fotografowani, jak i sam artysta. Podczas wernisażu wystawy „Nieulotne” z rozmawialiśmy z Wojciechem Plewińskim.
Żaden scenariusz nie dotknął mnie tak jak ten
Interesuje mnie temat niesamowitej więzi i oddania między siostrami, siostrzeństwo. To wynika z tego w jakim świecie się wychowałam – między siedmioma siostrami mojej mamy. Widziałam, jak ogromna jest to siła i dobra i zła.” – mówi Agnieszka Smoczyńska, reżyserka filmu „The Silent Twins”, za który właśnie otrzymała Złote Lwy na 47. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
„The Silent Twins” nagrodzono ponad pięciominutową owacją na stojąco podczas światowej premiery na 75.MFF w Cannes 24 maja. Z reżyserką chwilę przed premierą rozmawiała Joanna Sławińska.
Inspiruje mnie absolutnie wszystko
„Wyprowadziłam się z domu, mając zaledwie 16 lat. Nie było już dla mnie odwrotu, nie miałam w głowie planu B. Szczerze przyznam, że gdybym miała tę drogę teraz zaczynać raz jeszcze, na tym etapie mojego życia, nie wiem czy znalazłabym w sobie odwagę żeby przez 10 lat walczyć o spełnienie swoich marzeń.” – mówi Daria Zawiałow – wokalistka, kompozytorka i autorka tekstów, która debiutuje w dubbingu w filmie „Belle”. Z artystką rozmawiał Paweł Rojek
Ja cały czas nieustająco „wampirzę”
„Młodzi ludzie, których uczę dają mi energię, oni zwracają uwagę na rzeczy istotne, mówią co dzisiaj, w naszym świecie najbardziej pulsuje, co ich dotyka, co ich obchodzi, o czym już należałoby zapomnieć. Oni są źródłem też takiego entuzjazmu zawodowego, z którego ja czasem czerpię.” – mówi Dorota Kolak w rozmowie z Pawłem Rojkiem.
Miałam w sobie dużo gniewu, że film mnie nie chce
Nie od razu miałam dostęp do świata filmowego. Szczególnie takiego, w jakim chciałam pracować. (…) Nie każdy świat, nawet taki, do którego chciałam być zaproszona, zaprasza mnie i mnie potrzebuje. To była duża praca nad pokorą i nad akceptacją tego, że coś o czym marzę, nie jest dla mnie. Może w ogóle, może na tamten czas. – mówi Magdalena Koleśnik, laureatka Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego 2020/2021 za rolę w filmie „Sweat”. Z aktorką rozmawiał Paweł Rojek.
Barbara Krafftówna. Wszystko z czasem cichnie
„Żelazny kotek. Wspaniała, fenomenalna aktorka, z nieograniczoną wyobraźnią, sercem, nieskończenie doskonałym poczuciem formy, o dokonaniach artystycznych rządzących do dziś naszą masową wyobraźnią. (…) Wiecznie uśmiechnięta i skora do żartów, często „świńskich”, opuszczająca spotkania towarzyskie jako ostatnia w szampańskim humorze. Wielbicielka piwa, golonki i czekolady w płynie, entuzjastka życia, drobnych codziennych przyjemności, no i miłości, przyjaźni wiecznie spragniona ludzkich kontaktów. Puszczająca oczka do wszystkich, kumpel i trzpiotka z lwim sercem”. – tak Barbarę Krafftównę pożegnała w swoim wpisie na Facebooku Krystyna Janda.
Dziś przypominamy wywiad z Barbarą Krafftówną, którego udzieliła Legalnej Kulturze w 2017 roku.