Rozmowy
Czarna owca czy raczej czarny koń?
„Jeśli chcę zobaczyć film, to jednak za wszelką cenę staram się pójść do kina. Lubię kino. Uważam, że ten sam film obejrzany na ekranie komórki i w kinie, to mogą być kompletnie różne filmy. To jest primo, a secundo, to jest też spotkanie z innymi ludźmi. Przeżywamy to razem. Nagle się tworzy taka patchworkowa zbieranina ludzi i przeżywamy razem te same emocje. To jest nie do podrobienia.” – z Kamilem Szeptyckim, odtwórcą jednej z głównych ról w filmie „Czarna owca”, o blaskach i cieniach bycia młodym aktorem rozmawiał Paweł Rojek.
„Body English” Michała Urbaniaka w limitowanej edycji na winylu
Od kilku lat światowej sławy skrzypek i jazzman Michał Urbaniak, przyjaciel Legalnej Kultury (!), oprócz tworzenia nowej muzyki przygotowuje specjalne winylowe reedycje swoich dawno nagranych płyt. Wraz ze swoimi współpracownikami odnajdują oryginalne materiały, poddają je remasteringowi, by osiągnąć najwyższą jakość audiofilską. Niedawno nowe życie uzyskał album „Urbanizer”, a teraz w specjalnej limitowanej edycji pojawiła się płyta z 1976 roku „Body English”. Niebieski krążek świetnie koresponduje z ciekawą okładką autorstwa Ryszarda Horowitza, która już sama w sobie jest dziełem sztuki. Swoimi wspomnieniami z nagrania płyty artysta podzielił się z Legalną Kulturą.
Ze strachu przed oceną, trzymam emocje wewnątrz siebie
Mieszka w Polsce od 16 lat. Przyjechał do Łodzkiej Filmówki nie wiedząc prawie nic o tej uczelni, bo chciał skończyć prawdziwą, 5-letnią szkołę filmową. Po jej skończeniu zrealizował dwa filmy: „Intruz” i „Sweat”. Oba przyniosły mu Złote Lwy w Gdyni za reżyserię, oba też znalazły się w oficjalnej selekcji festiwalu w Cannes. Z Magnusem von Hornem rozmawiał Paweł Rojek
Potrzebuję tylko książek i jedzenia
Przywiązuję uwagę do szczegółu i codzienności, do odnajdywania sensu w najdrobniejszych czynnościach i wydarzeniach, bo tak naprawdę z tego się składa twoje własne życie. Z drobiazgów: drobnych życzliwości i drobnych złośliwości, które potrafią sprawić, że twoje życie nabiera sensu – mówi Radek Rak, laureat Nagrody Literackiej NIKE 2020 za "Baśń o wężowym sercu". O przetwarzaniu świata, łączeniu pracy pisarza i weterynarza oraz najnowszych planach wydawniczych z autorem rozmawiał Krzysztof Zwierzchlejski. A my wracamy do tej rozmowy w 25-lecie NIKE i zapraszamy do lektury.
Zawsze pracuję na swoich warunkach
„Filmowiec, jak każdy artysta, co pewien czas musi stworzyć przedmiot artystyczny, który nazywa się film. Ja nie miałem takiej presji, mogłem ten film robić i 100 lat i robiłbym go, aż bym go skończył. Po 14 latach uznałem, że jest skończony.” - mówi Mariusz Wilczyński, który za swój film „Zabij to i wyjedź z tego miasta” zdobył Złote Lwy podczas 45. FPFF w Gdyni. Z reżyserem o jego fascynacji animacją i jej odkrywaniu rozmawiał Paweł Rojek.
Teatr w czasie pandemii według Jana Englerta
„Chciałbym, żeby ludzie z widowni byli razem z tymi ludźmi na scenie. Nie oglądali, poczuli się nimi samymi.” - mówi Jan Englert, reżyser spektaklu „Trzy siostry”, najnowszej premiery Teatru Narodowego i dodaje: „My pracujemy troszeczkę jak saperzy w tej chwili. (…) Wylecieliśmy w powietrze już trzykrotnie. „Trzy siostry” miały mieć premierę w listopadzie”. Z Janem Englertem o jego wizji Czechowa oraz tego jak wygląda praca w teatrze w czasie pandemii rozmawiał Paweł Rojek.
Zawód, pasja, zachwyt
Uważam, że festiwale wciąż pozostaną wyjątkowymi wydarzeniami. Dlatego martwi mnie, gdy słyszę, że należy ograniczyć ich liczbę, bo jest ich za dużo. Nawet jeśli mała miejscowość zorganizuje skromny, weekendowy przegląd filmów, jest to okazja, by lokalna społeczność skupiła się na czymś ważnym, co dzieje się w kulturze. Chciałabym, żeby takich wydarzeń było jak najwięcej w różnych częściach Polski, bo one też udowadniają, że projekcja w kinie to jednak trochę co innego niż oglądanie w domu – mówi Grażyna Torbicka. Z dyrektorką artystyczną Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi rozmawia Kuba Armata.
Czwarty kolor Kieślowskiego
Pytanie, które mi zawsze przyświeca – takie pytanie bardzo „krzysztofowe” – to: „Dlaczego?”. To jest fundamentalne pytanie dla Kieślowskiego i jego bohaterów – „dlaczego taki jestem”, „dlaczego tak się stało”, albo „dlaczego ten człowiek jest taki, a nie inny" – mówi Maria Kieślowska w rozmowie z Dianą Dąbrowską. Specjalnie i zupełnie wyjątkowo z okazji 80. rocznicy urodzin Krzysztofa Kieślowskiego.
Dekonstrukcja metafizyki
Dziś wiele produkcji, zwłaszcza masowych, jest ostrożnie i powierzchownie wypośrodkowanych – wszystkiego po trochu, co jest obliczone na to, żeby się nieźle sprzedać -- mówi Michał Englert. Chcieliśmy wprowadzić do filmu ton pewnej lekkości, lecz wydaje się, że w tym specyficznym momencie, naznaczonym pandemią, ludzie poszukują poważnych treści – dodaje Małgorzata Szumowska. Z reżyserką i operatorem filmowym, z okazji premiery ich kolejnego wspólnego projektu „Śniegu już nigdy nie będzie”, rozmawia Kuba Armata.
Życie zafundowało mi niezwykłą przygodę
Teatr to pojęcie bardzo szerokie, odnosi się zarówno do budynku, jak i do tworzenia relacji aktor – widz. Niezależnie od kraju i używanego języka porusza tematy i emocje ogólnoludzkie: miłość – nienawiść, samotność – poczucie wspólnoty, strach – zaufanie, radość – smutek. O uniwersalności języka teatru przekonała się Danuta Stenka, która swoim monodramem „Koncert Życzeń” poruszała publiczność od Pekinu po Nowy Jork, a w zuryskim Schaspielhaus, nie znając języka niemieckiego, została komentatorką problemów, którymi żyje szwajcarska ulica.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru polecamy wywiad z ambasadorką Legalnej Kultury i przewodniczącą Rady Fundacji, Danutą Stenką, o odnajdywaniu klucza do uczuć własnych i publiczności na całym świecie.
Ja sobie nie wybieram ról, ja je czuję
„Staram się, żeby moje bohaterki były złożone, żeby miały coś do powiedzenia, żeby nie były płaskie.” – powiedziała w rozmowie z Legalną Kulturą Sandra Drzymalska, wyróżniona za dwie role w kategorii filmów mikrobudżetowych podczas 45. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Agnieszka Dygant nie tylko o dalszych losach Kariny
„Jeśli rola jest dobra, to można zagrać i piąty film u tego samego reżysera” – specjalnie dla Legalnej Kultury o swoich wyborach zawodowych mówi Agnieszka Dygant w rozmowie z Pawłem Rojkiem.