Magdalena Lamparska. Młoda, zdolna, ambitna. Kariery aktorskiej nie ogranicza tylko do polskiego rynku. Swoich sił próbuje także za granicą. Na koncie ma realizację rosyjską i amerykańską. W Polsce widzowie znają ją miedzy innymi z seriali „39 i pół” czy „Hotel 52”. Niedawno wystąpiła w rodzimym hicie czyli „Listach do M2”. W ubiegły weekend premierę miał film Marty Laryssy Plucińskiej pt. „Kochaj!”, również z jej udziałem.

Krakowskie Biuro Festiwalowe to jednej z najważniejszych i najprężniej działających instytucji kultury w Polsce. Praca, która wymaga ogromnego zaangażowania, ale dostarcza też i wielkiej satysfakcji. 

O procesie „clearowania praw”, doświadczeniu „live experience”, nerwach Hansa Zimmera przed koncertem oraz otwarciu miast na kreatywność rozmawiamy z Robertem Piaskowskim, dyrektorem ds. programowych KBF.

Choć współtworzył najważniejsze grupy polskiej sceny yassowej - Miłość i Łoskot, jak ognia unika etykiety ikony polskiego jazzu. Od muzycznych salonów woli kameralne kluby, w których sceniczna ekspresja spaja twórcę z publicznością. Jest artystą poszukującym, który nieustannie eksploruje granice improwizacji. W jego dyskografii znajdziemy ponad 60 płyt, ale dopiero teraz, po blisko 30 latach na scenie zdecydował się na nagranie solowego albumu. O szaleństwie, lukrze i języku rozmawiamy z Mikołajem Trzaską.

Jego dyskografia liczy ponad 140 płyt. Grał i nagrywał m.in. z: Patem Metheny, Marcusem Millerem, Richardem Boną, Anną Marią Jopek, Tomaszem Stańko, Urszulą Dudziak, Leszkiem Możdżerem. Na swoim koncie ma sześć nominacji do Fryderyków. Najnowsza, tegoroczna związana jest z nagraną wspólnie z Arturem Lesickim płytą "Celuloid". O kinie, historii jazzowej gitary i splatających się ścieżkach jazzu i muzyki filmowej rozmawiamy z Markiem Napiórkowskim.

Dopiero co wróciła z Sao Paulo, gdzie z Nowym Teatrem zagrała po raz setny "(A)pollonię" Krzysztofa Warlikowskiego. Jednak dosłownie chwilę wcześniej na Berlinale świętowała sukces filmu "Zjednoczone stany miłości", w którym gra jedną z głównych ról. O artystycznej intuicji, sile ludzkich emocji i lęków rozmawiamy z Magdaleną Cielecką.

- Dotarłem do tego miejsca bez żadnego zaplecza, nie mając pojęcia, co znaczy teatr, co znaczy kino. Oglądaliśmy u nas na wsi z kolegami w klubie Hades filmy sensacyjne, z Sylvestrem Stallone, Arnoldem Schwarzeneggerem, Chuckiem Norrisem, Jean Claudem van Damme, z podpisami angielskimi, próbując rozszyfrować, co tam jest napisane i powtarzać po nich. I teraz, po trzydziestu latach, właściwie wciąż się czuję tym chłopakiem z Kłudzienka, który powtarzał jakieś kwestie, tyle że teraz te kwestie są napisane dla mnie - mówi Marcin Dorociński w rozmowie z Magdą Sendecką.