Wszystkie moje role uwielbiam, lubię moje postaci, więc nie ma takiej jednej, najukochańszej. Każdej postaci dałam jakąś cząsteczkę siebie, więc mam wielki sentyment do tych filmów. We „Wszystko gra” mogłam się trochę powygłupiać i pośpiewać. „Boże ciało” przyniosło nowy dla mnie rodzaj pracy i ważne spotkanie z Jankiem Komasą. Mam wrażenie, że „Nina” z kolei była pierwszym moim filmem granym w pełni świadomie. Rozumiałam już, co znaczy praca nad postacią, praca ze scenariuszem. Nie ma takich ról, których bym żałowała – z Elizą Rycembel, aktorką, laureatką nagrody za najlepszą rolę drugoplanową w filmie "Boże Ciało" na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, rozmawia Ryszard Jaźwiński.

Kilka lat temu w sylwestrowy poranek, wydarzył się tragiczny w skutkach wypadek drogowy, w którym życie w jednej chwili straciło sześć osób. Bardzo mnie to dotknęło jako człowieka, a jako twórcę, otworzyło na temat, który jest uniwersalny, który może dotyczyć każdego z nas. Uruchomiło to moje myślenie, żeby filmowo odnieść się do tragedii, jakie dzieją się codziennie na drogach. Nie sposób przejść wobec nich obojętnie, jednak nie chciałem bezpośrednio nawiązywać do tego konkretnego wypadku (...) - mówi Bartosz Kruhlik, reżyser filmu „Supernova”, który uzyskał aż cztery nominacje do Polskich Nagród Filmowych Orły 2020. Z reżyserem rozmawia Jolanta Tokarczyk.

Swoim obrazom nie nadawał tytułów, uważając, że dzięki temu widzowie mogą je dowolnie interpretować. Krytycy określali je mianem fantastycznych, wizjonerskich, ale i fatalistycznych. Zdzisław Beksiński – artysta malarz, fotografik, rzeźbiarz, człowiek multimediów znany był z dokumentalnej rejestracji otaczającej go rzeczywistości. Zbliża się 93. rocznica urodzin i 17. rocznica śmierci twórcy (Zdzisław Beksiński urodził się 24 lutego 1929 roku, zmarł 21 lutego 2005 roku). Z okazji rocznic przypomnijmy rozmowę, jaką przeprowadziliśmy przed kilkoma laty z Marcinem Borchardtem, reżyserem filmu „Beksińscy. Album wideofoniczny”. Rozmawiała Jolanta Tokarczyk.

(…) W muzyce, i w ogóle w sztuce, poszukuję wartości odżywczych, czegoś, czym mogę się po prostu karmić, co napełni mnie energią. Za każdym stworzonym dziełem sztuki kryje się gigantyczna energia, która została pobrana nie wiadomo skąd - być może z kosmosu, musiała zostać w to dzieło wytransferowana. Staram się z niej korzystać, nie tylko z samej energii, ale też z treści, które te utwory niosą. Tym się karmię. Czy jest to muzyka napisana 300 lat temu czy 2 miesiące temu, to nie jest ważne. Najważniejsze są dla mnie te wartości, które będą mnie w stanie odżywiać – językowe. –  z Krzysztofem Napiórkowskim o premierze jego najnowszej płyty "Sonety krymskie" według  Adama Mickiewicza rozmawia Krzysztof Zwierzchlejski.  Premiera płyty w piątek, 7 lutego.

Kręcąc film o danej epoce nie musimy świecić, szwenkować czy komponować kadrów dokładnie tak, jak robiono to wtedy. Nie musimy odtwarzać filmów, które powstały jakiś czas temu, ale możemy wykreować odpowiednią atmosferę przy pomocy dymu, światła, scenografii i kostiumów. Zależało mi na tym, aby pokazać duszne, przydymione pomieszczenia, ale jednocześnie, żeby ten film miał światło, żeby nie był monochromatyczny, ciemny, depresyjny. Zależało mi na tym, aby oddać energię życia i pokazać wibrację światła - z Witoldem Płóciennikiem, twórcą zdjęć (nagrodzonych na 44. FPFF w Gdyni) do filmu „Ikar. Legenda Mietka Kosza”, rozmawiała Jolanta Tokarczyk.

– W życiu nie ma przypadków. W życiu wszystko ma swoje miejsce – mówi Jarosław Boberek, aktor filmowy, telewizyjny, teatralny, a przede wszystkim dubbingowy, który użyczał głosu postaciom w ponad 600 filmach i serialach. Zanim przemówił głosem króla Juliana z „Madagaskaru”, planował nieco inną drogę życiową. Jaką? – z aktorem rozmawia Jolanta Tokarczyk.