Daniel Olbrychski – legenda polskiego i europejskiego kina, aktor, którego role na stałe zapisały się w historii światowej sztuki filmowej, stał się bohaterem nowego filmu dokumentalnego Roberta Wichrowskiego. „Pan Olbrychski” to intymny portret artysty, który patrzy na swoje życie z dystansem i refleksją, a jego historia opowiedziana jest nie tylko własnym głosem aktora, ale i oczami przyjaciół, mistrzów oraz współpracowników.

Olbrychski to postać wyjątkowa – artysta, którego talent i charyzma sprawiły, że żaden inny polski aktor nie może poszczycić się podobnym dorobkiem. Zagrał znaczące role w pięciu filmach nominowanych do Oscara, z których dwa zdobyły statuetkę („Blaszany bębenek” w reżyserii Volkera Schlöndorffa i „Przekątna gońca” Richarda Dembo).

„Daniel opowiada w filmie niezwykłą historię swojego życia, na którą dziś potrafi spojrzeć z dystansem i refleksją. Uważam, że młodzi muszą go poznać, a starsi przypomnieć sobie jego dokonania” – mówi Robert Wichrowski, reżyser i autor scenariusza.

Od wczesnej młodości łączył dwie pasje: sport i aktorstwo. Trenował boks, szermierkę, judo i biegi, a jednocześnie rozwijał się artystycznie w Młodzieżowym Studiu Poetyckim Telewizji Polskiej. Do warszawskiej Szkoły Teatralnej dostał się w 1963 roku, ale już wtedy kariera filmowa pochłonęła go bez reszty. W ciągu czterech lat zagrał główne role w siedmiu produkcjach, w tym w „Popiołach” Andrzeja Wajdy i „Jowicie” Janusza Morgensterna. W 1969 roku został pierwszym laureatem nagrody im. Zbyszka Cybulskiego.

Ogromną popularność przyniosła mu rola Kmicica w „Potopie” Jerzego Hoffmana. Początkowo wybór reżysera budził kontrowersje, jednak kreacja Olbrychskiego okazała się niezapomniana i do dziś pozostaje jedną z najważniejszych w historii polskiego kina.

Film „Pan Olbrychski” to nie tylko opowieść samego aktora, ale także komentarze jego współpracowników i przyjaciół – od Krystyny Jandy, Jerzego Hoffmana i Krzysztofa Zanussiego, po Maję Komorowską, Michała Żebrowskiego, Marylę Rodowicz, Tomasza Karolaka czy Adama Michnika. W dokumencie usłyszymy też głos światowego kina – Volkera Schlöndorffa, reżysera nagrodzonego Oscarem „Blaszanego bębenka”. Całość wzbogacają unikatowe materiały archiwalne - niepublikowane wcześniej nagrania z życia prywatnego artysty oraz fragmenty filmów, w których stworzył swoje najsłynniejsze kreacje.

To nie tylko zapis kariery aktora – to film o człowieku, który nie bał się ryzykować, walczyć o swoje role i pozostawać wiernym własnej drodze artystycznej. To także opowieść o przemianach polskiego kina, którego Olbrychski był i pozostaje jednym z najważniejszych ambasadorów. Film Roberta Wichrowskiego przypomina, że Daniel Olbrychski to nie tylko legenda, ale też żywa inspiracja – zarówno dla tych, którzy pamiętają go z „Potopu”, jak i dla młodszych widzów dopiero odkrywających jego fenomen.

Fot. Artur Zdral