3 marca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Pisarzy. W tym roku okazja do świętowania jest podwójna, 90 lat kończy powiem polski PEN Club.

Międzynarodowy Dzień Pisarzy ustanowiony został w 1984 roku przez PEN Club - Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy. Nazwa powołanej w 1921 roku organizacji pochodzi od pierwszych liter słów: poets, essayists, novelists – poeci, eseiści, powieściopisarze.Celem PEN Clubu jest promowanie przyjaźni i intelektualnej współpracy pomiędzy pisarzami oraz obrona wolności słowa i rozwój społeczności pisarzy na całym świecie.

Polski PEN Club powstał z inicjatywy Stefana Żeromskiego w 1925 roku na wzór podobnych stowarzyszeń działających już we Francji, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Wśród założycieli obok Żeromskiego byli Emil Breiter, Bolesław Gorczyński, Wacław Grubiński, Juliusz Kaden-Bandrowski, Stefan Krzywoszewski, Jan Lechoń, Jan Lorentowicz, Bronisława Neufeldówna, Edward Popoff, Józef Relidzyński i Leopold Staff. W maju 1925 polska delegacja wzięła udział w Międzynarodowym Kongresie PEN Clubów w Paryżu.

Na działalność PEN Clubu składała się organizacja akcji odczytowych, wieczorów literackich i szereg działań na rzecz unormowania rynku wydawniczego i ochrony interesów twórczych. W 1929 roku zainicjowano przyznawanie nagród Polskiego PEN Clubu tłumaczom polskim i zagranicznym.

Polski PEN Club nie zaprzestał działalności nawet w okresie II wojny światowej. Jego członkowie zaangażowali byli zarówno w podziemną działalność wydawniczą, jak i szerzenie kultury literackiej na emigracji.

Formalnie Stowarzyszenie ukonstytuowało się na powrót w roku 1947. Na czele Zarządu Polskiego PEN Clubu stanął Jan Parandowski, funkcje wiceprezesów objęli Maria Dąbrowska i Jarosław Iwaszkiewicz, zaś sekretarzem generalnym został Michał Rusinek.

Obecnie na czele Polskiego PEN Clubu stoi Adam Pomorski, a Prezesem Honorowym jest Władysław Bartoszewski.

Od członków klubu wymaga się przestrzegania zasad zawartych w deklaracji ideowej zwanej Międzynarodową Kartą P.E.N.

• Literatura, aczkolwiek w swojej genezie narodowa, nie zna granic i winna pozostać wspólną własnością narodów, bez względu na polityczne czy narodowościowe wstrząsy.
• W żadnych okolicznościach, a zwłaszcza podczas wojny, dziełom sztuki i bibliotekom — spuściźnie całej ludzkości — nie powinna zagrażać zaciekłość narodowa czy polityczna.
• Członkowie PEN Clubu winni zawsze wszelkim dostępnym im wpływem przyczyniać się do porozumienia i wzajemnego szacunku między narodami. Zobowiązują się czynić wszystko, co w ich mocy, by przeciwdziałać nienawiści rasowej, klasowej i narodowej, i bronić ideału jednej ludzkości żyjącej w pokoju na świecie.
• PEN Club opowiada się za zasadą nieskrępowanego przekazu myśli wewnątrz każdego narodu i między wszystkimi narodami, a jego członkowie zobowiązują się w swoim kraju lub w społeczności, do której należą, występować przeciwko wszelkim fenomenom tłumienia wolności słowa.
• PEN Club opowiada się za wolnością prasy i przeciwstawia się arbitralnej cenzurze w czasach pokoju — w przeświadczeniu, że nieuchronne dążenie świata ku wyższym formom organizacji politycznej i gospodarczej wymaga swobody krytyki władz, urzędów i instytucji.
• Ponieważ zaś wolność zakłada dobrowolne ograniczenie, członkowie zobowiązują się występować przeciwko takim nadużyciom wolności prasy, jak kłamliwe publikacje, rozmyślne fałsze lub wypaczenie faktów dla celów politycznych i osobistych.