Często zapewne zastanawiacie się, czy jeżeli poznacie już dokładnie polską ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to – stosując się do jej zapisów – będziecie z cała pewnością działać zgodnie z prawem.

Tak będzie, ale tylko wtedy, gdy z ustawą rzeczywiście będziecie „za pan brat” i nie zapomnicie o art. 7 ustawy. Zgodnie z tym przepisem bowiem, w przypadku, gdy umowy międzynarodowe, których Polska jest stroną, przewidują silniejszą ochronę pewnych utworów, niż wynika to z polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy stosować przepisy tych umów.

Regulacja ta dotyczy nieopublikowanych utworów obywateli polskich, utworów opublikowanych po raz pierwszy lub równocześnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz utworów opublikowanych po raz pierwszy nieważne gdzie, ale w języku polskim. Jeśli chodzi o pojęcia „opublikowany”, „równocześnie opublikowany”, to zajrzeć musimy do art. 6 ustawy, bo pojęcia te moją inne znaczenie, niż rozumiane potocznie. Ciekawskim proponujemy przeczytać ten przepis.

Z powyższego jasnym jest zatem, iż znajomość tylko i wyłącznie polskiej ustawy wcale nie daje gwarancji, że wiemy już wszystko i możemy spokojnie i zgodnie z prawem korzystać z utworów. Tak to już, niestety, jest.

Aby uzyskać jako taką pewność o działaniu w zgodzie z prawem trzeba jeszcze uwzględnić Konwencję berneńską o ochronie dzieł literackich i artystycznych, Powszechną konwencję o prawie autorskim i regulacje międzynarodowe, w tym w szczególności Dyrektywę w sprawie harmonizacji niektórych aspektów prawa autorskiego i praw pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (nr 2001/29/WE).

Ze znalezieniem tych tekstów nie ma problemu – są powszechnie dostępne w sieci. A jakbyście mieli problemy z odczytaniem niektórych zapisów (prawnicy mówią często chyba w jakimś obcym języku), to zachęcamy do kontaktów z naszym ekspertem.

Jacek Wojtaś LL.M.
koordynator ds. europejskich / EU Affairs Coordinator
Izba Wydawców Prasy / The Chamber of Press Publishers