W Muzeum Villa la Fleur w podwarszawskim Konstancinie została otwarta największa z dotychczas zorganizowanych w Polsce ekspozycja prac Moïse Kislinga, polskiego malarza żydowskiego pochodzenia, od 1911 r. mieszkającego i tworzącego we Francji. Wystawa nosi tytuł „Kisling. Lśnienie Montparnasse’u”

Kisling „Autoportret” (ok. 1920), kolekcja Marka Roeflera, Villa La Fleur, fot. materiały prasowe

Zwany „Księciem Montparnasse’u” Kisling (1891-1953) był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli Szkoły Paryskiej. Urodzony w Krakowie artysta w 1911 roku wyjechał do Francji, z którą był związany do końca życia. Jego pracownia przy rue Joseph-Bara 3 na Montparnassie – w której gościli m.in. Pablo Picasso, Amedeo Modigliani, André Derain i Juan Gris – stała się istotnym centrum życia kulturalnego międzywojennego Paryża. W swoim studio portretował zarówno najbardziej rozpoznawalne postaci świata kultury, jak i liczne, często anonimowe dla nas modelki, których zmysłowe akty cieszą się nieustającym kolekcjonerskim zainteresowaniem.

Portret Moïse Kislinga, fot. materiały prasowe

Życie Kislinga obfitowało w wydarzenia anegdotyczne, spektakularne, które przeszły do legendy, takie jak nazwany „czwartym rozbiorem Polski” pojedynek na szable w Parc des Princes „w sprawie honorowej” z malarzem Leopoldem Gottliebem, czy własne wesele – nowożeńcy wraz z gośćmi przez trzy dni, aż do wyczerpania, świętowali w kolejnych lokalach Montparnasse’u. Biografia Kislinga obejmuje także m.in. walkę w szeregach Legii Cudzoziemskiej i rany odniesione w bitwie pod Carency w 1915 roku, Order Legii Honorowej oraz liczne wyrazy uznania dla jego twórczości, o której wypowiadały się największe wówczas postaci sceny artystycznej i intelektualnej. Jean Cocteau nazwał go: „Czystym malarzem”; Picasso „malarzem wielkim”; a Georges Braque entuzjazmował się: „Brawo Kisling i jego silne malarstwo”.

Kisling „Marsylianka” (1950), kolekcja Marka Roeflera, Villa LA Fleur, fot. materiały prasowe

Wystawa „Kisling: Lśnienie Montparnasse’u” opowiada o paryskiej awangardzie artystycznej w obliczu Wielkiej Wojny i zmianach w świecie sztuki, jakie zachodziły nad Sekwaną w pierwszej połowie XX w. Podejmuje kwestię poszukiwania nowych artystycznych środków wyrazu przez tych, którzy pragnęli wrócić do, jak wielu uważało, zagubionego podczas awangardowych przewrotów porządku w sztuce.

Ekspozycja gromadzi ponad 150 prac Kislinga oraz dzieła artystów z nim związanych: Amedeo Modiglianiego, Chaima Soutine’a, Tsuguharu Foujity, Jeana Cocteau, Adnré Deraine’a, André Salmona czy Maxa Jacoba. Dominują prace Kislinga pochodzące z okresu międzywojennego, należące do kolekcji Villi la Fleur, jak również pochodzące z polskich i francuskich kolekcji prywatnych oraz instytucjonalnych.

Kisling „Dziewczynka z warkoczami” (1951), kolekcja prywatna, fot materiały prasowe

Muzeum Villa la Fleur, w której odbywa się wystawa, to unikatowe miejsce na mapie polskiego muzealnictwa. Fundamentem zbiorów tego największego w Polsce prywatnego muzeum, które niedawno gościło cieszącą się rekordową frekwencją (ok. 90 tysięcy zwiedzających) wystawę sztuki Tamary Łempickiej, jest twórczość międzynarodowego środowiska artystów kojarzonych z École de Paris. Tworzona przez ponad trzy dekady, prezentowana publiczności w dwóch zabytkowych willach kolekcja obejmuje malarstwo, rzeźbę, rysunek i grafikę.

Z okazji wystawy „Kisling: Lśnienie Montparnasse’u” przygotowaliśmy Łyk sztuki do kawy z „księciem Montparnasse’u”, z którego dowiedziecie się więcej o obrazie „Portret Zouchy i Louisa Tas”, który widnieje na poniższym plakacie promującym wystawę.

Wystawę można oglądać w Muzeum Villa La Fleur w czwartki, soboty i niedziele w godz. 10:00-14:00 do 31 stycznia 2025 r.