W tym roku mija już 10 rocznica powstania Mediations Biennale w Poznaniu. 6. edycja zatytułowana VIRTUAL GARDEN rozpoczęła się już 6 października 2017 roku, projektem badawczym we współpracy z PGA (Poznań Game Arena), gdzie zrealizowano program podczas największych targów gier komputerowych w Europie Środkowej. Było to niezwykłe doświadczenie w konfrontacji sztuki z ponad 70.000 tłumem fanów gier oraz wystawców najnowszych technologii z całego świata. Projekt jest kontynuowany i swój finał będzie mieć w dniach 11-28.10.2018 w Poznaniu podczas kolejnej edycji PGA.

Program główny 6. Mediations Biennale 2018 - VIRTUAL GARDEN otwarty będzie 11.10.2018 roku. Składać się będzie z wystawy głównej prezentującej ponad 50 artystów z Polski i wielu krajów świata oraz 3 dniowego pokazu interaktywnej sztuki cyfrowej i analogowej podczas PGA w terminie od 12 do 14.10.2018. Podczas tegorocznego PGA zainicjowany zostanie pierwszy w Polsce międzynarodowy Konkurs CCGG (Crystal Canvas Game Graphics) odnoszący się do koncept artu oraz pokaz wyróżnionych gier z Game Jam w Polsce. Już po raz trzeci zrealizowana zostanie wystawa w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu. Prezentując sztukę najnowszą obok dzieł z kolekcji muzeum tworzony jest ponadkulturowy, ponadreligijny dialog, wzbogacając dzieła minionych epok o współczesne konteksty i interpretacje. Program towarzyszący, składać się będzie z kilku niezależnych wystaw, działań performance, projektu grafiki w przestrzeni publicznej - Znaki Miasta, prezentacji i paneli dyskusyjnych realizowany przez naukowców, krytyków sztuki, dyrektorów biennale z różnych stron świata i artystów, we współpracy z GIC (Game Industry Conference).

Naszym zamiarem jest docieranie zarówno do profesjonalnego odbiorcy, jak i młodego, masowego odbiorcy pop kultury, którego pasje są wyrazem obecnej kultury masowej, fascynacji i przemian technologiczno-cywilizacyjnych przynoszących fundamentalne przemiany społeczne, stąd nasza stała współpraca z PGA – piszą organizatorzy. – Interesuje nas równocześnie mierzenie się z rzeczywistością na poziomie muzealnym, imprez masowych oraz sztuki ulicy. Nasze zainteresowanie wzbudza działalność nowych środowisk takich jak uczestnicy GameJam w Szczecinie, Warszawie, Krakowie i Poznaniu, czy kół naukowych w uczelniach artystycznych, humanistycznych i politechnicznych tworzących własne środowiska w obszarze kreacji gier. Ich działania będą również tematem naszych prezentacji. Interesują nas mediacje międzypokoleniowe i intermedialne.

Nowe technologie otwierają przed nami nieograniczone perspektywy przenikania naszej świadomości w rzeczywistość rozszerzoną (AR), życia w dwóch wymiarach rzeczywistości analogowej i cyfrowej - wirtualnej. Niepostrzeżenie sami stajemy się cyborgami, uczestnicząc w globalnej sieci, zeskanowani, rozszyfrowani, uzależnieni. W duchu transhumanizmu, Yuval Noah Harari tytułem swojej najnowszej książki; "Homo Deus" definiuje cele jakie stawia sobie współczesny człowiek wierzący, że za pomocą nowych technologii i informatyki będzie sprawcą, będzie w stanie przedłużyć swoje życie, a nawet przenieść swoją świadomość w nieśmiertelność (immortalizm), w przestrzeń wirtualną, w rzeczywistość rozszerzoną (AR) poprzez połączenie ze sztuczną inteligencją (AI).

Być może sztuka to balansowanie na granicy reguł i odstępstw od zasad, na granicy twardych zasad i procesów, które nazwałbym intuicją inicjowaną na poziomie zmysłowości. Używając metafory, człowiek jest nieodgadnionym Virtual Garden, procesorem wyróżniającym się świadomością, wolą, a zatem możliwością podejmowania decyzji wbrew logice informacji. Środowiskiem sztuki jest wiele teorii i refleksji składających się na świat prawdopodobny, w którym poruszanie się jest równoległe, wielowątkowe, nie wykluczające się, równoczesne. Mówi o tym na przykład Teoria Nierówności Bella, który twierdzi, że rzeczywistość jest realna i nielokalna lub lokalna i nierealna. Za tym podąża inne twierdzenie, że obserwator jest rozproszony i nielokalny, czy o holistycznej, nielokalnej tożsamość obiektu. Sztuka to sposób indywidualnego poruszania się, w tak rozumianej rzeczywistości, której nośnikiem staje się obraz. Zaistnienie obrazu wobec tych założeń, nie powinno zatem ulegać wartościowaniu. Przecież stwierdzenie, że pewien obraz mi się nie podoba, nie spowoduje jego zniknięcia. Nawet wyeliminowanie go z naszej pamięci nie cofnie skutków jakich on dokonał, stając się jedną z możliwych rzeczywistości, lub nią samą w holistycznym ujęciu rzeczywistości.

Więcej informacji: mediations.pl/biennale.