„Obrazy, które prezentuję na wystawie to cykl dotykający fenomenu świętości, są to uwspółcześnione wizerunki świętych kobiet, wybranych przeze mnie do ponownego zobrazowania i stworzenia własnego panteonu oraz obrazy trumienne, które posłużyły mi do przepracowania żałoby, do pożegnalnego rytuału. Oba cykle poczuły się doskonale w ciemnej, wręcz teatralnej przestrzeni Galerii Agra-Art” – mówi Beata Ewa Białecka o tematyce wystawy „Święte i łzy”, którą można oglądać do 10 grudnia 2023.

Na wystawie, której tytuł nawiązuje do książki „Święci i łzy” Emila Ciorana, prezentowane są 22 płótna artystki z lat 2015-2023. Malarka przedstawi premierowo cykl „Mistyczki”, w którym, podobnie jak Cioran, dotyka fenomenu świętości, tego swoistego obłędu nierozerwalnie połączonego z potrzebą cierpienia, którą autor „Świętych i łez” nazywa „monumentalną iluzją”. Beata Ewa Białecka zadaje w „Mistyczkach” też inne pytanie – na czym dzisiaj polega fenomen świętości i czy dzięki niemu lepiej zrozumiemy człowieka i jego niepojmowane rozumem decyzje? Przypomina też, iż żyjące często setki lat temu mistyczki, stygmatyczki, liberaty zaprzeczały rolom przypisywanym płciom; a mogły to wówczas zrobić jedynie, idąc do klasztoru czy odwracając się od świata w inny, równie dramatyczny sposób.

„Mój profesor Jerzy Nowosielski mawiał, że każdy dobry obraz zawiera immanentne sacrum. Tego nie można założyć, to wielka tajemnica obrazowania. Chętnie czerpię z religijnej symboliki czy ikonografii. Wielokrotnie utożsamiałam się z wizerunkami piety czy dolorosy. Równocześnie jest mi bliska duchowość ateistyczna, i póki co, nie widzę dla siebie możliwości »zbawienia« poza kulturą” - mówi Beata Ewa Białecka, jedna z najciekawszych w Polsce przedstawicielek sztuki kobiecej. Jej wystawę „Święte i łzy”, organizowaną wspólnie z Fundacją Plurabelle, można oglądać do 10 grudnia 2023 w galerii Agra-Art w Warszawie.

Drugą część wystawy stanowią prace z cyklu „Konterfekt Filia”: „To przejmujące obrazy trumienne, wizerunki martwego dziecka, córki, której ciało malarka ozdabia, upiększa, haftuje, czyniąc z tej czynności rodzaj kontemplacji, a przede wszystkim, cytując prof. Davida Crowleya, dokonuje »wzruszającego aktu niezapominania«, poprzez zamianę nieobecnego ciała w obecny obraz” - mówi kuratorka wystawy Liwia Mądzik.

„Nawiązując do dawnej sztuki, Beata Białecka wykazuje się znakomitym warsztatem, przekłada malarstwo wieków średnich i renesansu, na język współczesności, co stanowi o wartości tej sztuki. Artystka posługuje się dobrze znaną nam ikonografią i symboliką chrześcijańską, przez co jej obrazy są “czytelne” dla widza. Z drugiej zaś strony, nie jest to sztuka »łatwa« - trafia w trudne emocje, wymaga od widza skupienia i empatii. Bo Beata Białecka tworzy sztukę bardzo osobistą, wypływającą z jej własnych, intymnych przeżyć. Silne emocje niemal rozsadzają tu minimalistyczną formę malarską” - mówi Jolanta Krasuska, kierowniczka Działu Sztuki Współczesnej Agra-Art.

Beata Ewa Białecka – urodzona w 1966 roku w Mikołowie. Absolwentka Wydziału Malarstwa Sztalugowego Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego (1992). Nagrodzona złotą odznaką Primus Inter Pares ASP w Krakowie (1992). Stypendystka krakowskiej ASP (półroczna rezydencja, Syke, Niemcy, 1991), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999), Prezydenta Miasta Gdańska (2005, 2017, 2022) oraz Marszałka Województwa Pomorskiego (2006, 2008, 2011, 2018). Nominowana do Paszportu „Polityki” w kategorii Sztuki Wizualne (2007) oraz do Sovereign European Art Prize (2008). Laureatka Nowych Tendencji w Malarstwie Polskim 2, BWA Bydgoszcz (2011). Laureatka Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego 6. Triennale Sacrum „Sztuka wobec zła”, Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie (2006) oraz Grand Prix 21. Festiwalu Współczesnego Malarstwa Polskiego, Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie (2006). Wyróżniona przez jury w 36. Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa Współczesnego „Bielska Jesień”, Galeria Bielska BWA w Bielsku-Białej (2003) oraz przez redakcję kwartalnika „Artluk” Sztuka na spad (2010). Nominowana do Pomorskiej Nagrody Artystycznej za rok 2016 (Gdańsk, 2017) oraz do Pomorskich Sztormów, plebiscytu „Gazety Wyborczej” Trójmiasta oraz Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego (w kategorii Człowiek Roku w Kulturze, Gdańsk, 2019). Laureatka Pomorskiej Nagrody Artystycznej za rok 2018 (Gdańsk, 2019). Nominowana do Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za rok 2021 (2022).

Prace artystki znajdują się w kolekcjach sztuki współczesnej: Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu, Muzeum Narodowe w Gdańsku, Nowe Muzeum Sztuki Nomus w Gdańsku, Museo Coleccion Roberto Polo, The Centre for Modern and Contemporary Art of Castilla-La Mancha w Toledo i Cuenca (Hiszpania), CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, Anya Tish Gallery Collection w Houston (USA), Molski Gallery&Collection w Poznaniu, Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej, Muzeum Zachodniokaszubskie w Bytowie, Anya Tish Gallery Collection in Houston (USA), Molski Gallery&Collection w Poznaniu.