Rozpoczęło się wielkie święto artystycznego świata - 60. Międzynarodowa Wystawa Sztuki w Wenecji - Biennale Sztuki. Skala i prestiż – tak można scharakteryzować to wydarzenie. Jest to największy i najważniejszy międzynarodowy przegląd sztuki współczesnej, przyciągający miliony zwiedzających, artystów, krytyków sztuki, kuratorów.

Ekspozycje są prezentowane w pawilonach narodowych. Myślą przewodnią tegorocznego Biennale jest hasło „Obcokrajowcy są wszędzie”. Polską odpowiedzią na to jest zaproszenie do Pawilonu Polskiego artystów z Ukrainy z audiowizualną instalacją „Powtarzajcie za mną II”, zrealizowaną przez kolektyw Open Group, którego członkami są Yuriy Biley, Pavlo Kovach i Anton Varga. Jest to zbiorowy portret świadków wojny w Ukrainie. Bohaterowie to uchodźcy wojenni, którzy opowiadają o wojnie zapamiętanymi dźwiękami broni, a następnie zapraszają publiczność do ich powtórzenia. Artyści wykorzystują formułę karaoke. Akompaniamentem nie są jednak przeboje muzyczne, lecz wystrzały, kanonady, wycie i wybuchy, a tekstem – opisy śmiercionośnej broni. Tak brzmi ścieżka dźwiękowa wojny.

Już w dniu otwarcia Pawilon Polski odwiedziły tłumy. Publiczność była poruszona. Było to jedno z głośniejszych wydarzeń dnia.


Andrzej Wróblewski, Dwie mężatki; 1949; olej, płótno; 113.5 × 90 cm; kolekcja prywatna ⓒ Fundacja Andrzeja Wróblewskiego / www.andrzejwroblewski.pl; dzięki uprzejmości Fundacji Andrzeja Wróblewskiego

Głównej wystawie towarzyszy też 30 oficjalnych dodatkowych ekspozycji. Wśród nich znalazły się, m.in., obrazy Andrzeja Wróblewskiego „Andrzej Wróblewski (1927 - 1957). W pierwszej osobie”. W okresie powojennym Wróblewski był jedną z ważniejszych postaci w Polskiej sztuce. Andrzej Wajda wspominał, że pod wpływem twórczości tego malarza zwrócił się ku filmowi, ponieważ uznał, że Andrzejowi Wróblewskiemu nie dorówna.



Andrzej Wróblewski, Rozstrzelany, Rozstrzelanie z gestapowcem, (Rozstrzelanie VI); 1949; olej, płótno; 120 × 90 cm; kolekcja prywatna ⓒ Fundacja Andrzeja Wróblewskiego / www.andrzejwroblewski.pl; dzięki uprzejmości Fundacji Andrzeja Wróblewskiego 

Początkowo w Pawilonie Polskim planowano wystawę Ignacego Czwartosa „Polskie ćwiczenia z tragiczności świata. Między Niemcami a Rosją”, jednak ostatecznie wystawa ta jest prezentowana jako wydarzenie poboczne.

Biennale to najlepszy barometr tego, co dzieje się w świecie sztuki – są tu nie tylko hity, ale też eksperymenty i dyskusje. Wśród wielu zaproszonych twórców warto wymienić m.in. Yuko Mori, Willema de Kooninga, Mataaho Collective czy palestyńską artystkę Danę Awartani.

Biennale to nie tylko malarstwo, ale też instalacje, koncerty, teatr, film i taniec.

Polski Pawilon na Biennale Sztuki w Wenecji. Fot. Fundacja Legalna Kultura

Polskie prezentacje w Wenecji były doceniane przez Jury. W 1999 roku wystawa Katarzyny Kozyry „Łaźnia męska” otrzymała specjalne wyróżnienie.

W roku 1984 Polskę reprezentowała Bożenna Biskupska z instalacją „Misterium czasu”. Obecnie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu do 10 czerwca można oglądać retrospektywną wystawę prac artystki zatytułowaną „Bożenna Biskupska. Artystka i Budowla Możliwa”. Wśród dzieł znajduje się też słynny Jednonogi – postać, która jest ikoną, symbolem twórczości Bożenny Biskupskiej. Od 10 maja prace Bożenny Biskupskiej będzie też można obejrzeć w BWA we Wrocławiu, a od czerwca – w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Prace tej artystki znajdują się także w Międzynarodowym Laboratorium Kultury w Sokołowsku oraz w kilku innych polskich muzeach.


Misterium czasu, Bożenna Biskupska, archiwum Fundacji Sztuki Współczesnej In Situ

Więcej o twórczości Bożenny Biskupskiej przeczytacie w artykule na naszej stronie.