Zakończono digitalizację 2 tys. zdjęć z liczącej ponad 10 tys. negatywów kolekcji Bolesława Augustisa - jednego z najważniejszych fotograficznych znalezisk tego stulecia. Fotografie przedstawiające życie Białegostoku lat 30. XX wieku zyskały nowe życie dzięki Stowarzyszeniu Edukacji Kulturalnej WIDOK.

Bolesław Augustis przybył wraz z rodziną do Białegostoku z Nowosybirska w Rosji w 1932 roku, gdzie prawdopodobnie zostali zesłani po powstaniu styczniowym. Po wybuchu II wojny światowej i wkroczeniu Armii Czerwonej trafił na Syberię, potem z Armią Andersa przeszedł cały szlak bojowy. Po zakończeniu wojny trafił na chwilę do Anglii, by potem na stałe osiedlić się Nowej Zelandii. Do Polski ani do fotografowania nigdy już nie powrócił. Umarł w 1995 roku.

Odnaleziona przypadkowo w 2004 na terenie Białegostoku przez bawiące się dzieci kolekcja fotografii Bolesława Augustisa uchodzi dziś za najciekawszy przykład tzw. „polskiej fotografii ulicznej”. Jej wartość dokumentalna i artystyczna jest nie do przecenienia. Wykonane na ulicach Białegostoku w latach 1935-38 fotografie przedstawiają życie dawnych mieszkańców miasta, oddają wygląd i układ ulic, detali architektonicznych, strojów, zwyczajów białostoczan. Uwieczniono na nich rodzinne i publiczne uroczystości takie, jak pogrzeby, wesela, rocznicowe obchody, ale także zakłady pracy, klasy szkolne, sklepy, ogrody. Na zdjęciach sportretowanych zostało kilkadziesiąt tysięcy osób z liczącej ok. 100 tysięcy przedwojennej populacji Białegostoku.

Digitalizacją dorobku Bolesława Augustisa zajęło się Stowarzyszenie Edukacji Kulturalnej WIDOK od kilku lat zajmujące się ochroną i popularyzacją dorobku fotografów z Podlasia. Cyfrowa kolekcja Augustis 2.0 powiększyła zbiory dostępne na stronie albom.pl. Dostelowo w witrynie znajdą się także pozostałe z liczącej 10 tys. negatywów kolekcji.