Prawo autorskie ma już 20 lat i choć była polska ustawa nowelizowana, to zgodnie z unijnymi wytycznymi wymaga dostosowywania do rzeczywistości cyfrowej. Obecnie trwają prace nad trzema rządowymi projektami zmian.

Wiosną 2013 roku Ministerstwo Kultury rozpoczęło proces konsultacyjny, prowadzony w ramach powołanego przez resort Forum Prawa Autorskiego. W trwającej półtora roku dyskusji brało udział kilkadziesiąt podmiotów. Na podstawie ich uwag resort sporządził szeroko zakrojoną nowelizację, wykraczającą nawet poza zmiany wymagane dyrektywami unijnymi, jakie Polska zobowiązana jest wdrożyć.

Ze względu na opóźnienia legislacyjne we wdrażaniu unijnych dyrekyw w pierwszej kolejności zdecydowano się na nadanie biegu kwestii wydłużenia do 70 lat ochrony praw pokrewnych do artystycznych wykonań utrwalonych na fonogramach oraz fonogramów (obecnie wynosi ona 50 lat) i zrównania w ten sposób praw artystów-wykonawców z twórcami. Projekt ten został przyjęty 17 marca przez Radę Ministrów i wysłany do parlamentu, tak by uniknąć rozpoczęcia przez Komisję Europejską postępowania przeciwko Polsce przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości.

Na etapie prac ministerialnych znajduje się druga, znacznie szersza nowelizacja. Podejmowane w niej kwestie to m.in. rozszerzenie zakresu prawa cytatu, zwiększenie obszaru tzw. dozwolonego użytku publicznego, oraz wprowadzenie wynagrodzeń dla twórców z tytułu wypożyczeń bibliotecznych. Nowelizacja reguluje także kwestie korzystania z tzw. utworów osieroconych. Według zapowiedzi MKiDN projekt trafić ma do sejmu do końca kwietnia. Jeśli wszystko pójdzie po myśli rządu, to obie legislacje parlament powinien przyjąć jeszcze przed wakacjami.

Trzeci z projektów zmian w Prawie autorskim dotyczy kwestii reemisji utworów. Ustawa o prawie autorskim wymaga uzupełnienia o przewidziany unijną Dyrektywą wyjątek związany z zasadami zawierania umów w tym względzie. Reemisja to rozpowszechnianie utworu przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przyjmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru. Mając na celu ochronę majątkowych praw twórców wprowadzono na terenie Unii Europejskiej obowiązek kontraktowania reemisji utworów z właściwą organizacją zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi, wyłączając co do zasady możliwość zawarcia umowy bezpośrednio z dysponentem praw autorskich. Od powyższej zasady Dyrektywa przewidziała jednak wyjątek. Jak stanowi treść art. 10 Dyrektywy, nabycie przez podmiot dokonujący reemisji utworu prawa do jego reemitowania bezpośrednio od autora zwalnia od obowiązku zawarcia umowy z OZZ. Według zapowiedzi MKiDN również i ta zmiana powinna zostać wprowadzona do ustawy jeszcze przed zakończeniem kadencji istniejącego Parlamentu.