Kilka tygodni temu pisaliśmy o wizerunku w kontekście dziwnej konstrukcji jaką zaczął stosować Zarząd Pałacu Kultury i Nauki Sp. z o.o.. Głównym celem, przyświecającym przy tworzeniu wyżej wskazanego tekstu, było wyraźne podkreślenie, że o "wizerunku" możemy mówić wyłącznie w kontekście osób fizycznych. Ta oczywista teza posłuży za punkt wyjścia do niniejszego artykułu, w którym omówimy przepisy umożliwiające ściganie naruszeń w tym zakresie.

Dramatopisarz István Tasnádi korzysta w swojej "Fedrze Fitness" ze znanego mitu i wykorzystując go, tworzy jego autorską wersję. Główny temat, miłość dojrzałej kobiety do swojego pasierba, został tutaj zdominowany przez temat władzy. Brutalny świat mitu nie zmienił się - bohaterowie targani są przez namiętności, a przemoc, kłamstwo i kara, także i tu, malują pejzaż, na którego tle rozgrywa się opowieść. Premiera spektaklu w Teatrze Collegium Nobilium 1 marca.

– Pracowaliśmy w warunkach, które rzeczywiście dziś trudno sobie wyobrazić. Przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych to był czas, kiedy w Polsce "obowiązywały" dwa rodzaje pieniądza. Za złotówki można było kupić wszystko to, co było dostępne u nas w kraju i w tzw. obozie demoludów, czyli w państwach socjalistycznych. Natomiast wszystko to, co można było kupić za dewizy (dolary amerykańskie), w Polsce było dostępne w bardzo ograniczonym zakresie. Mieliśmy więc pieniądze na kostiumy, tysiące statystów, wspaniałą broń, setki koni, a nie mieliśmy na taśmę filmową, kamerę i obiektywy, które można było kupić tylko za dewizy – z Jerzym Hoffmanem rozmawiamy o "Trylogii", rozwoju sztuki filmowej i zmianie mentalności widzów.