– Wybierałem raczej bohatera mniejszego niż większego. Zastanawiając się, co będę robił w sztuce, myślałem i o własnym ojcu. Bardzo porządny człowiek, fajny, a nigdy nie dostąpił żadnych zaszczytów, nie był w gazecie, nie dostał medalu. Całe życie przepracował. Takich jak mój ojciec jest większość, bo tak musi być. W filmie wg książki Waldemara Siemińskiego "Niech cię odleci mara" jest kwestia: "Ludzie prości nie mają historii. Spadają cicho, bezszelestnie jak liście z drzewa". A ja, jeśli mam do wyboru prezydenta albo skromnego człowieka, cicho przechodzącego przez życie, to zawsze wybieram tego drugiego – o początkach w teatrze studenckim, który grał światowe prapremiery sztuk Tadeusza Różewicza, pierwszych krokach dramatopisarskich i metodzie twórczej z Andrzejem Barańskim rozmawia Magda Sendecka. Dziś pierwsza część tej interesującej rozmowy.

Francuskojęzyczny pastor, którego żona tłumaczy wiernym msze na język angielski, ośmioosobowy rząd, który stanowi 1/5 wszystkich mieszkańców państwa, osamotniona wyspa, do której statek z zapasami przybywa jedynie cztery razy do roku. To tylko kilka spośród wielu przykładów, jakimi opisać można wyspę Pitcairn. Film dokumentalny "Uciec na Pitcairn" Marka Ułana-Szymańskiego zobaczycie ekskluzywnie na stronie Legalnej Kultury.

– Każde osiedle ma swój własny język - kod zrozumiały jedynie dla wtajemniczonych. I nie chodzi tu o umiejętność odczytywania planów urbanistycznych. Z pozoru nijakie miejsca: ławeczka, hydrant czy skrawek trawnika może okazać się kluczowy dla podwórkowych wtajemniczeń. Tego nie można się nauczyć, jeśli nie brało się w nich udziału. Bo to jak próbować opowiedzieć sen po przebudzeniu. Syrkusowie twierdzili, że osiedla mają własny rytm, porównywalny do muzycznej kompozycji, rozwijającej się w czasie i przestrzeni – z Beatą Chomątowską o fenomenie i historii blokowisk rozmawia Michał Sowiński.