W styczniu projekt odwiedzi Wschową, Sokołowsko, Jaworzno, Mikołów i Radziejowice. 

Widzowie będą mieli okazję dowiedzieć się, jak powstawał film „Obława”, w którym zdjęcia odgrywają szczególną rolę. Tym razem z autorem zdjęć jest Arkadiusz Tomiak.

Tym razem ekipa Polski Światłoczułej odwiedzi:

7.01. Wschowa Centrum, Kultury i Rekreacji, ul. Niepodległości 1, godz. 18:30

8.01. Sokołowsko, Ekumeniczny Ośrodek Spotkań, godz. 18:00

9.01. Jaworzno, Wspólnota Betlejem, ul. Długa16, godz. 18:00

10.01 Mikołów, Miejski Dom kultury, Rynek 19, godz.18:30

12.01 Radziejowice, Gminne Centrum Kultury „Powozownia”, godz. 18.00

Projekt Polska Światłoczuła promuje dobre, polskie kino (filmy fabularne, dokumentalne, animowane), tworzy niepowtarzalną atmosferę wokół projekcji: odbywają się w nietypowych miejscach, a po projekcji odbywa się spotkanie z reżyserem, operatorem, aktorem lub producentem.

Jakość projekcji jest taka, jak w najlepszych salach kinowych stolicy – filmy są z kopii cyfrowych wyświetlanych z projektora cyfrowego najwyższej klasy.

Na 37. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni Polska Światłoczuła otrzymała Nagrodę Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej za krajowe wydarzenie filmowe 2011.

ARKADIUSZ TOMIAK – operator filmowy; w 1995 roku ukończył Wydział Operatorski PWSFTViT w Łodzi. Pierwsze kroki swojej kariery stawiał na planie filmów Jana Jakuba Kolskiego: „Grający z talerza”, „Szabla od Komendanta”. Jako samodzielny operator debiutował w filmie „Przystań” Jana Hryniaka. Praca przy filmie „Daleko od Okna” J.J. Kolskiego przyniosła mu nagrodę na XXV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Wielokrotnie nominowany do Orła – Polskiej Nagrody Filmowej. Za zdjęcia do filmu „Obława”, z którym jedziemy w trasę, otrzymał nominację do nagrody Złota Żaba. Jest członkiem Polish Society of Cinematographers, elitarnego stowarzyszenia twórców zdjęć filmowych.

Koncepcję zdjęć do „Obławy” oparł na uczuciu, jakie wywołał w nim bukowy las:

„Pierwszy dzień, kiedy pojechaliśmy na dokumentację i zobaczyłem srebrzystość (lasu - dop. red.), powiedziałem  Marcinowi, że ten las bukowy to jest taka klatka. Srebrzystość lasu plus ciepło twarzy. To są dwa kolory. Tak naprawdę ten film ma dwa kolory, ciepłość twarzy i srebrzystość, chłód wychodzące z tego lasu, z tych buków. Tego się trzymaliśmy...”

(cyt. Za Kinoradio.pl)

Więcej: www.polskaswiatloczula.pl 

Źródło: materiały organizatora trasy

Opr. b