Otwarte Zasoby Edukacyjne (ang. Open Educational Resources, OER) definiowane są jako te materiały, które są publicznie dostępne w internecie (bez kontroli dostępu), opublikowane wraz z prawem do dalszego wykorzystania (w tym celu zalecane jest stosowanie tzw. wolnych licencji) i najczęściej rozwijane w otwarty sposób.

Powszechne już wykorzystanie komputerów i internetu jest dla nauczycieli ogromną szansą – jeszcze nigdy samodzielne przygotowywanie bądź znalezienie i dostosowanie do własnych potrzeb interesujących i przydatnych pomocy dydaktycznych nie było tak łatwe.

Artykuł do pobrania w formacie PDF, licencja CC-BY

fot. sxc.hu / ante3

Jak podał portal Wirtualnemedia.pl dzieci w wieku 3-16 lat najchętniej spędzają wolny czas oglądając telewizję. Na kolejnych miejscach są spacery oraz jazda na rowerze lub deskorolce - tak wynika z raportu „Świat polskich dzieci”.

Źródło: Wirtualnemedia.pl

fot. sxc.hu / MJimages

Po symbolicznym końcu epoki kredy, który trzy lata temu swoją książką ogłosiła Aleksandra Pezda, nastąpiła era cyfrowej szkoły, a na jej użytek próbuje się zdefiniować nie tylko profil kompetencyjny „cyfrowego nauczyciela” i nowy model dydaktyczny, ale także pojęcie samego podręcznika. Brakuje jednak systemowego podejścia w tworzeniu nowego modelu edukacji. Wielu zadaje sobie dziś pytanie, jak powinna wyglądać edukacja w świecie „płynnej nowoczesności”?

Profesor Zbigniew Kwieciński w swojej ostatniej książce „Nurty pedagogii” omawia interesującą publikację Aharona Avirama, izraelskiego filozofa edukacji z Uniwersytetu Ben Guriona. Dokonując analizy jego prac przedstawia krytyczną ocenę Avirama dzisiejszej edukacji.

Dalsza część tekstu dostępna jest na stronach Edunews.pl

fot. sxc.hu / lusi