Koleżanka redaguje książkę, w której autor zamieścił reprodukcje antycznych rzeźb, malowideł itp. zaczerpniętych z różnych publikacji. Czy wystarczy podać pod każdym obrazem źródło, skąd pochodzi? Na razie jest tylko podana zbiorowa bibliografia. Wydaje mi się to niewystarczające.

Prawna dopuszczalność umieszczenia w publikacji fragmentów cudzych dzieł, w tym również reprodukcji, uzależniona jest od spełnienia wymagań, jakie przepisy prawa autorskiego przewidują dla tej formy dozwolonego użytku, potocznie zwanej prawem cytatu. Powołując się na prawo cytatu, musimy zatem pamiętać, ze przytoczenie we własnym utworze fragmentów cudzego utworu dopuszczalne jest tylko w zakresie uzasadnionym celem cytatu m.in takim jak: wyjaśnienie, polemika, analiza naukowa czy nauczanie. W przypadku książki, wymóg ten wydaje się spełniony, gdyż cytowanie cudzej twórczości, w zależności od kontekstu, może pełnić funkcję czy to wyjaśnienia czy też polemiki, a także analizy naukowej. Nie można jednak zapominać, że cytat musi spełniać kilka wymogów formalnych, takich jak podanie imienia i nazwiska twórcy oraz źródła (np. tytułu publikacji) z której pochodzi interesujący nas fragment – np. umieszczona w książce pt. YZX autora XYZ reprodukcja rzeźby ZYX. Tylko takie oznaczenie cytatu sprawia, że w sposób zgody z prawem możemy uzasadniać wykorzystanie cudzego dzieła prawem cytatu. 

Sara Dobrzańska